7 listopada 2024 roku w warszawskim klubie Progresja miał miejsce długo wyczekiwany koncert Mylesa Kennedy’ego – wokalisty, gitarzysty i lidera o wyjątkowym głosie, znanego z działalności solowej oraz jako frontman zespołu Alter Bridge. Wydarzenie było częścią trasy promującej najnowszy solowy album Kennedy’ego zatytułowany The Art Of Letting Go. Z tej okazji do Polski zawitał także zespół Black River Delta, który pełnił rolę supportu, dostarczając publiczności przedsmak wieczoru wypełnionego rockiem, bluesem i emocjami.

Występ Black River Delta

Zespół Black River Delta rozpoczął wieczór, tworząc atmosferę pełną energii i klimatycznego blues rocka. Szwedzka grupa, inspirująca się tradycyjnym brzmieniem amerykańskiego bluesa, doskonale rozgrzała publiczność, która od pierwszych chwil entuzjastycznie reagowała na ich utwory. Mocne riffy, pełne pasji wykonania oraz wokal nadający głębię każdej piosence sprawiły, że ich występ wciągnął publiczność i przygotował ją na nadchodzące emocje.

Myles Kennedy – pierwszy dźwięk, pierwszy zachwyt

Po krótkiej przerwie na scenie pojawił się główny bohater wieczoru – Myles Kennedy, którego publiczność przywitała burzą braw i entuzjastycznymi okrzykami. Już od pierwszych dźwięków stało się jasne, że ten koncert będzie wyjątkowy. Kennedy zaczął od kilku utworów z nowej płyty The Art Of Letting Go, które natychmiast zyskały uznanie publiczności. Wokalista, znany z niezwykłej ekspresji i techniki, z łatwością przyciągnął uwagę wszystkich zebranych, prezentując emocjonalne, ale jednocześnie pełne mocy wykonania. Brzmienie akustycznych gitar, subtelne aranżacje i głęboki głos Kennedy’ego stworzyły niezapomnianą atmosferę, a klub Progresja wypełniły melodie przepełnione melancholią, nadzieją i refleksją.

Akustyczne wykonanie All Ends Well

Jednym z najbardziej wzruszających momentów wieczoru było akustyczne wykonanie utworu All Ends Well, znanego fanom z repertuaru Alter Bridge. Kennedy poświęcił chwilę, by wprowadzić publiczność w kontekst tej piosenki i podzielić się osobistymi refleksjami na temat tego utworu. Odbiorcy reagowali w absolutnym skupieniu, wyczuwając autentyczność przekazu, który płynął z serca artysty. Było to jedno z tych wykonań, które przechodzą w pamięć jako moment absolutnego połączenia muzyka z publicznością. Emocje Kennedy’ego w połączeniu z akustycznym brzmieniem sprawiły, że All Ends Well zabrzmiało niemal jak nowe, pełne głębi i szczerości dzieło.

Główna część koncertu – The Art Of Letting Go i więcej

Trzonem koncertu były oczywiście utwory z nowego albumu The Art Of Letting Go, w którym Kennedy dotyka tematów takich jak strata, akceptacja i wybaczenie. Publiczność z entuzjazmem reagowała na nowe kompozycje, które na żywo nabierały dodatkowej głębi i mocy. Myles Kennedy, poruszając się między nastrojowymi balladami jak Behind The Veil a energetycznymi, bardziej rockowymi utworami, pokazywał swoją wszechstronność jako artysta. W swoich interpretacjach łączył delikatność z siłą, a każdy dźwięk wydobywany z gitary czy każdy niuans wokalny wydawał się mieć głębsze znaczenie. Często przemawiał do publiczności, dziękując za wsparcie i dzieląc się refleksjami na temat granej muzyki.

Bis – Say What You Will

Po głównej części koncertu, której zakończenie publiczność przyjęła z głośnym aplauzem, Kennedy powrócił na scenę, by zagrać bis. Tym razem zdecydował się na wykonanie Say What You Will – dynamicznego, wyrazistego utworu, który ideálně podsumował energię całego wieczoru. Było to mocne, pełne pasji wykonanie, w którym słychać było zarówno radość z grania, jak i uznanie dla publiczności, która tak licznie przybyła tego wieczoru do Progresji.

Zakończenie

Koncert Mylesa Kennedy’ego był wspaniałym przeżyciem, pełnym pięknych brzmień, emocji i intymnej atmosfery, którą wokalista potrafi zbudować nawet na dużej scenie. Publiczność wychodziła z klubu zachwycona, a liczne rozmowy i uśmiechy na twarzach świadczyły o tym, że wieczór na długo pozostanie w ich pamięci. Było to spotkanie z muzyką na najwyższym poziomie i wyjątkowym artystą, który potrafi stworzyć wyjątkowe chwile nawet w najbardziej wymagających utworach.